Μακάριοι
γὰρ͵ φησὶν͵ οἱ εἰρηνοποιοί. Εἰρηνοποιὸς
δέ ἐστιν ὁ εἰρήνην διδοὺς ἄλλῳ· οὐκ
ἂν δέ τις ἑτέρῳ παράσχοιτο͵ ὃ μὴ
αὐτὸς ἔχει. Βούλεται τοίνυν πρότερον
εἶναί σε πλήρη τῶν τῆς εἰρήνης καλῶν͵
εἶθ΄ οὕτως ὀρέγειν τοῖς ἐνδεῶς
ἔχουσι τοῦ τοιούτου κτήματος. Καὶ μὴ
λίαν τὴν διὰ βάθους θεωρίαν περιεργαζέσθω
ὁ λόγος· αὔταρκες γὰρ ἡμῖν εἰς ἀγαθοῦ
κτῆσιν͵ καὶ τὸ πρόχειρον νόημα.
Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί. Πολλῶν
ἀῤῥωστημάτων θεραπείαν ὁ λόγος ἐν
ὀλίγῳ χαρίζεται͵ διὰ τῆς περιλήψεως
ταύτης καὶ γενικωτέρας φωνῆς ἐκπεριλαβὼν
τὰ καθ΄ ἕκαστον͵ τί
ἐστιν ἡ εἰρήνη πρῶτον νοήσωμεν. Τί
ἄλλο͵ ἢ ἀγαπητική τις πρὸς τὸ ὁμόφυλον
συνδιάθεσις; τί οὖν ἐστι ἐξ ἐναντίου
τῇ ἀγάπῃ νοούμενον; Μῖσος͵ ὀργὴ͵
θυμὸς͵ φθόνος͵ μνησικακία͵ ὑπόκρισις͵
ἡ κατὰ πόλεμον συμφορά. Ὁρᾷς ὅσων
καὶ οἴων ἀῤῥωστημάτων ἀντιφάρμακόν
ἐστιν ἡ μία φωνή; Ἡ γὰρ εἰρήνη κατὰ
τὸ ἴσον ἑκάστῳ τῶν εἰρημένων
ἀντικαθίσταται͵ καὶ ἀφανισμὸν ποιεῖ
τοῦ κακοῦ τῇ ἑαυτῆς παρουσίᾳ͵ Ὡς
γὰρ ὑγιείας ἐπιλαβούσης ἡ νόσος
ἐξαφανίζεται͵ καὶ φωτὸς φανέντος
οὐχ ὑπολείπεται σκότος· οὕτως καὶ
τῆς εἰρήνης ἐπιφανείσης͵ λύεται
πάντα τὰ ἐκ τοῦ ἐναντίου συνιστάμενα
πάθη. Τοῦτο δὲ ὅσον ἐστὶν ἀγαθὸν͵
οὐδὲν οἶμαι χρῆναι διεξιέναι τῷ λόγῳ
αὐτός· σὺ κατὰ σεαυτὸν ἐπιλελόγισαι͵
οἷος ὁ βίος τῶν ἀλλήλους δι΄ ὑποψίας
καὶ μίσους ἐχόντων͵ ὧν δυσάντητοι
μὲν αἱ συντυχίαι͵ βδελυκτὰ δὲ αὐτοῖς
τὰ ἀλλήλων πάντα· ἄφθογγα δὲ τὰ
στόματα͵ καὶ ἀπεστραμμένα τὰ βλέμματα·
καὶ ἀκοὴ πεφραγμένη τῇ τοῦ μισοῦντος
καὶ μισουμένου φωνῇ.