Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Εἰς τούς ψαλμούς



Ψαλμὸς γαλήνη ψυχῶν͵ βραβευτὴς εἰρήνης͵ τὸ θορυβοῦν καὶ κυμαῖνον τῶν λογισμῶν καταστέλλων. Μαλάσσει μὲν γὰρ τῆς ψυχῆς τὸ θυμούμενον͵ τὸ δὲ ἀκόλαστον σωφρονίζει. Ψαλμὸς φιλίας συναγωγὸς͵ ἕνωσις διεστώτων͵ ἐχθραινόντων διαλλακτήριον. Τίς γὰρ ἔτι ἐχθρὸν ἡγεῖσθαι δύναται μεθ΄ οὗ μίαν ἀφῆκε πρὸς Θεὸν τὴν φωνήν; Ὥστε καὶ τὸ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν τὴν ἀγάπην ἡ ψαλμῳδία παρέχεται͵ οἱονεὶ σύνδεσμόν τινα πρὸς τὴν ἕνωσιν τὴν συνῳδίαν ἐπινοήσασα͵ καὶ εἰς ἑνὸς χοροῦ συμφωνίαν τὸν λαὸν συναρμόζουσα. Ψαλμὸς δαιμόνων φυγαδευτήριον͵ τῆς τῶν ἀγγέλων βοηθείας ἐπαγωγή· ὅπλον ἐν φόβοις νυκτερινοῖς͵ ἀνάπαυσις κόπων ἡμερινῶν· νηπίοις ἀσφάλεια͵ ἀκμάζουσιν ἐγκαλλώπισμα͵ πρεσβυτέροις παρηγορία͵ γυναιξὶ κόσμος ἁρμοδιώτατος. Τὰς ἐρημίας οἰκίζει͵ τὰς ἀγορὰς σωφρονίζει· εἰσαγομένοις στοιχείωσις͵ προκοπτόντων αὔξησις͵ τελειουμένων στήριγμα͵ Ἐκκλησίας φωνή. Οὗτος τὰς ἑορτὰς φαιδρύνει͵ οὗτος τὴν κατὰ Θεὸν λύπην δημιουργεῖ. Ψαλμὸς γὰρ καὶ ἐκ λιθίνης καρδίας δάκρυον ἐκκαλεῖται· ψαλμὸς τὸ τῶν ἀγγέλων ἔργον͵ τὸ οὐράνιον πολίτευμα͵ τὸ πνευματικὸν θυμίαμα. Ὢ τῆς σοφῆς ἐπινοίας τοῦ διδασκάλου͵ ὁμοῦ τε ᾄδειν ἡμᾶς καὶ τὰ λυσιτελῆ μανθάνειν μηχανωμένου! 

Μέγας Βασίλειος

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Ικεσία λε'

Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῶς.
Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Περί αγάπης


"Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης της ισχύος σου".

Πρώτον. Αγαπούμε τον Θεό, διότι είμαστε δημιουργήματά Του. Αγαπούμε τον Θεό, γιατί πρώτος Εκείνος μας αγάπησε και μας εξαγόρασε με το Τίμιο Αίμα Του.
"Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου τω τιμίω σου αίματι τω σταυρώ προσηλωθείς και τη λόγχη κεντηθείς" ψάλλει γεμάτος θαυμασμό ο ιερός υμνογράφος. Γι αυτό και ο Απόστολος Παύλος είναι αποκαλυπτικός: "ουκ εστέ εαυτών ... ηγοράσθητε γαρ τιμής".

Δεύτερον. Αγαπώ τον Θεό σημαίνει: Τον τοποθετώ, Τον προτιμώ πάνω από κάθε τι άλλο του κόσμου τούτου.
Ο λόγος Του "ο φιλών πατέρα η μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος ..." δεν ισχύει μόνο για τους Μοναχούς, αλλά για κάθε Κληρικό ιδιαιτέρως, και συγχρόνως για κάθε Χριστιανό. Δεν υπάρχει άλλο Ευαγγέλιο για τους Μοναχούς και άλλο Ευαγγέλιο για τους Κληρικούς, αλλά ένα και το αυτό.

Τρίτον. Αγαπώ τον Θεό σημαίνει ότι αγαπώ τον πλησίον μου ως εαυτόν.
Αγαπώ τον Θεό σημαίνει αγαπώ την δικαιοσύνη Του, την ταπείνωση και την πραότητα.
Αγαπώ την σωφροσύνη και την αγνότητα.
Αγαπώ την εκούσια πτωχεία, την προσφορά και την διακονία.
Αγαπώ την αυταπάρνηση και την θυσία.
Αγαπώ την ανεξικακία και την συγχωρητικότητα.
Αυτές οι αρετές δεν είναι απλώς ιδεολογήματα, αλλά ενυπόστατες. Και η υπόσταση είναι το πρόσωπο του Χριστού.
Αν έχω τον Χριστό μέσα μου, συμπεριφέρομαι όπως και ο Χριστός. Δεν κάνω και δεν λέγω ότι δεν έκαμε και δεν έλεγε ο Χριστός.


Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

A' Κορ. 12, 12-27

Καθάπερ γὰρ τὸ σῶμα ἕν ἐστι καὶ μέλη ἔχει πολλά, πάντα δὲ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, πολλὰ ὄντα, ἕν ἐστι σῶμα, οὕτω καὶ ὁ Χριστός· 13 καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἓν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν. 14 καὶ γὰρ τὸ σῶμα οὐκ ἔστιν ἓν μέλος, ἀλλὰ πολλά. 15 ἐὰν εἴπῃ ὁ πούς, ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, - οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος; 16 καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, - οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος; 17 εἰ ὅλον τὸ σῶμα ὀφθαλμός, ποῦ ἡ ἀκοή; εἰ ὅλον ἀκοή, ποῦ ἡ ὄσφρησις; 18 νυνὶ δὲ ὁ Θεὸς ἔθετο τὰ μέλη ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐν τῷ σώματι καθὼς ἠθέλησεν. 19 εἰ δὲ ἦν τὰ πάντα ἓν μέλος, ποῦ τὸ σῶμα; 20 νῦν δὲ πολλὰ μὲν μέλη, ἓν δὲ σῶμα. 21 οὐ δύναται δὲ ὁ ὀφθαλμὸς εἰπεῖν τῇ χειρί· χρείαν σου οὐκ ἔχω· ἢ πάλιν ἡ κεφαλὴ τοῖς ποσί· χρείαν ὑμῶν οὐκ ἔχω· 22 ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον τὰ δοκοῦντα μέλη τοῦ σώματος ἀσθενέστερα ὑπάρχειν ἀναγκαῖά ἐστι, 23 καὶ ἃ δοκοῦμεν ἀτιμότερα εἶναι τοῦ σώματος, τούτοις τιμὴν περισσοτέραν περιτίθεμεν, καὶ τὰ ἀσχήμονα ἡμῶν εὐσχημοσύνην περισσοτέραν ἔχει, 24 τὰ δὲ εὐσχήμονα ἡμῶν οὐ χρείαν ἔχει. ἀλλ' ὁ Θεὸς συνεκέρασε τὸ σῶμα, τῷ ὑστεροῦντι περισσοτέραν δοὺς τιμήν, 25 ἵνα μὴ ᾖ σχίσμα ἐν τῷ σώματι, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ὑπὲρ ἀλλήλων μεριμνῶσι τὰ μέλη· 26 καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἓν μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη. 27 Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Ὁσίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ


Ἄκουσε λογική ψυχή μου, ἐσύ πού γνωρίζεις τά βαθύτερα σημεῖα τοῦ εἶναι μου. Ἄκουσέ με, γιατί θέλω νά σοῦ μιλήσω, γιά κάποιο θέμα μυστικό καί (κοινοῦ ἐνδιαφέροντος) μά πού ἀπασχολεῖ γενικώτερα τούς ἀνθρώπους. Αὐτό πού κατάλαβα εἶναι ὅτι δέν θά καθαριστεῖς τελικά ἀπό τά πάθη ἀλλά, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, λίγο θά ἀνακουφιστεῖς.
Ξέρω καλά ψυχή μου, ὅτι καί ἐγώ καί ἐσύ κινούμαστε «παρά φύσιν». Ξέρω ὅτι εἴμαστε πλανεμένοι ἀπό τήν ἄγνοια καί γι᾿ αὐτό κατηγοροῦμε τούς ἄλλους γιά τίς ἁμαρτίες μας, λέγοντας ὅτι ἡ κακία βρίσκεται ἔξω καί μακριά ἀπό ἐμᾶς. Ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς πλάνης μας, τή μιά τά ρίχνουμε στόν Ἀδάμ, ἄλλοτε μᾶς φταίει ὁ σατανᾶς καί ἄλλοτε θεωροῦμε ὑπεύθυνους γιά ὅ,τι κακό μᾶς συμβαίνει τούς ἀνθρώπους. Κι ἐνῶ νομίζουμε ὅτι κάνοντας αὐτό, πολεμᾶμε ἄλλους, πολεμᾶμε τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας. Καί ἐνῶ νομίζουμε ὅτι ὁ ἕνας μας ὑπερασπίζει τόν ἄλλο καί εἶναι φίλος μας, τήν ἄλλη ὥρα, στήν καθημερινότητα γινόμαστε ἐχθροί μεταξύ μας. Καί ἐνῶ νομίζουμε ὅτι εὐεργετοῦμε τούς ἑαυτούς μας, τούς βασανίζουμε, φορτώνοντας πάνω μας δικαιώματα, κόπους καί ντροπές πού σέ τίποτε δέν θά μᾶς ὠφελήσουν.
Ἔχουμε τήν ἐντύπωση ὅτι ἀγαποῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἀλλά στήν πραγματικότητα μισοῦμε καί ἀποφεύγουμε τίς αἰτίες πού μᾶς προκαλοῦν νά τίς ἐφαρμόσουμε. Κατάλαβα λοιπόν πολύ καλά ὅτι δέν ἑλκόμαστε ἄδικα καί ἀναγκαστικά ἀπό κάποια ἄλλη ἐξουσία ἔξω ἀπό ἐμᾶς, οὔτε πρός τό καλό, οὔτε πρός τό κακό.


Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

περί των λογισμών


«Ἐσεῖς προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας. Ὁ διάβολος ἔρχεται μὲ τοὺς λογισμοὺς καὶ σᾶς τραβᾶ ἀπὸ τὸ μανικί, γιὰ νὰ σᾶς ἀποπροσανατολίσει. Ἐσεῖς νὰ μὴ γυρίζετε νὰ πιάνετε κουβέντα μαζί του ἢ ν’ ἀντιδικεῖτε μαζί του. Ἐσεῖς νὰ προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας. Αὐτὸς θὰ σᾶς τραβᾶ ἀπὸ τὸ μανίκι, ἀλλὰ ἐσεῖς νὰ προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας καὶ κάπου θὰ βαρεθεῖ καὶ θὰ σᾶς ἀφήσει».

Άγιος Πορφύριος

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Περί θλίψεων και πειρασμών


Μόνον ἵνα αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος πάντα τὰ ἀπαντῶντα καὶ μάλιστα τὰς θλίψεις προθύμως καὶ γενναίως φέρῃ͵ μηδὲν ἑαυτῷ συγγινώσκων ῥαθυμίας ἢ ἀμελείας ἢ χαυνώσεως ἢ μετεωρισμοῦ τινος ἢ ἄλλων τινῶν ἑκουσίων ἁμαρτημάτων͵ ἀλλ΄ ὅλος ἐξ ὅλου δουλεύων εὐαρέστως καὶ ἀναθεὶς ἑαυτὸν τῷ κυρίῳ͵ τὰ συμβαίνοντα θλιβερὰ πάντα γενναίως καὶ προθύμως ὑπομένων φερέτω͵ εἰς τὴν χάριν καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ θεοῦ ἀποσκοπῶν πάντοτε κἀκεῖθεν βοήθειαν ἐκδεχόμενος͵ ἵν΄ οὕτως ἄξιος τοῦ θεοῦ κατὰ πάντα γενόμενος καταστῇ. οἶδε γὰρ ὁ θεὸς πόσον ὀφείλει τις ἐν δοκιμασίᾳ καὶ παιδείᾳ καὶ πειρασμοῖς ἐλθεῖν πρὸς τὸ δοκιμώτερον αὐτὸν γενέσθαι͵ μόνον εἰ ὁ ἄνθρωπος τῆς ὑπομονῆς ἐγκρατὴς γένηται. εἰ γὰρ ὀλίγης συνέσεως καὶ βραχέος λογισμοῦ ἄνθρωποι μετέχοντες δοκιμάζουσι καὶ διακρίνουσιν͵ ὅσον βάρος καὶ γόμον ἕκαστον ζῷον βαστάσαι δύναται͵ οἷον ἡμίονος ἢ ὄνος ἢ κάμηλος͵ καὶ εἰ ὁ κεραμεὺς πλάσας τὰ σκεύη οἶδεν ὅτι ἐὰν μὴ ἐν πυρὶ βληθῇ͵ χρήσιμα αὐτῷ οὐ γίνεται͵ καὶ ἐπίσταται ὅσον ἐν τῷ πυρὶ χρῆ αὐτὰ ἐαθῆναι͵ ἵνα ἐπιτήδεια γένηται͵ καὶ οὔτε ὑπὲρ τὸ δέον ἀφίησιν αὐτά͵ ἵνα μὴ καταφθαρῇ͵ οὔτε ἐλλείπει͵ ἵνα μὴ ἀποίητα καὶ ἄχρηστα γένηται͵ πόσῳ μᾶλλον ὁ θεός͵ ὁ ὢν ἄρρητος καὶ ἄφατος͵ ἡ ἀληθινὴ γνῶσις καὶ ἄπειρος σύνεσις καὶ ἀκατάληπτος σοφία͵ οἶδε πόσων δοκιμασιῶν καὶ θλίψεων καὶ πειρασμῶν χρῄζουσιν αἱ ψυχαὶ αἱ αὐτῷ εὐαρεστεῖν θέλουσαι. καὶ μετὰ τὰς θλίψεις τοῦ πληρώματος τῆς χάριτος τυχεῖν ἀξιοῦνται καὶ ὁλοτελῶς τὴν καθαρότητα καὶ τὸν ἁγιασμὸν διὰ τῆς κοινωνίας τοῦ πνεύματος κτῶνται καὶ τῶν παθῶν τὴν λύτρωσιν παντελῶς δέχονται͵ ὑποτεταγμένων αὐτοῖς λοιπὸν τῶν πονηρῶν πνευμάτων͵ καὶ οὕτως ἄμωμοι καὶ ἄσπιλοι διὰ τοῦ πνεύματος ἀπεργασθέντες τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας τυχεῖν καταξιοῦνται ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν͵ ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

Άγ. Μακάριος ο Αιγύπτιος

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

ἔλλαμψις


Βούλει θεολόγος γενέσθαι ποτὲ͵ καὶ τῆς θεότητος ἄξιος; τὰς ἐντολὰς φύλασσε· διὰ τῶν προσταγμάτων ὅδευσον· πρᾶξις γὰρ ἐπίβασις θεωρίας· ἐκ τοῦ σώματος τῇ ψυχῇ φιλοπόνησον. Ἆρά τίς ἐστιν ἀνθρώπων͵ ὃς ἀρθῆναι τοσοῦτον δύναται͵ ὥστε εἰς τὸ Παύλου μέτρον ἐλθεῖν; Ἀλλ΄ ὅμως φησὶ βλέπειν δι΄ ἐσόπτρου καὶ αἰνίγματος͵ καὶ εἶναι καιρὸν͵ ὅτε ὄψεται πρόσωπον πρὸς πρόσωπον. Ἄλλου μὲν εἶ φιλοσοφώτερος ἐν λόγοις; Θεοῦ δὲ πάντως κατώτερος. Ἄλλου μὲν τυχὸν συνετώτερος; τὸ δὲ ἀληθείας τοσοῦτον λείπῃ͵ ὅσον τὸ εἶναί σου δεύτερον τοῦ εἶναι Θεοῦ. Ἔχομεν ἐπαγγελίαν γνώσεσθαί ποτε͵ ὅσον ἐγνώσμεθα. Εἰ μὴ δυνατὸν ἐνταῦθα ἔχειν τελείαν τὴν τῶν ὄντων γνῶσιν͵ τί μοι τὸ λειπόμενον; Τί τὸ ἐλπιζόμενον; Βασιλείαν οὐρανῶν͵ πάντως ἐρεῖς. Ἡγοῦμαι δὲ μὴ ἄλλο τι τοῦτο εἶναι͵ ἢ τὸ τυχεῖν τοῦ καθαρωτάτου τε καὶ τελεωτάτου· τελεώτατον δὲ τῶν ὄντων͵ γνῶσις Θεοῦ. Ἀλλὰ τὸ μὲν κατάσχωμεν͵ τὸ δὲ καταλάβωμεν͵ ἕως ἐσμὲν ὑπὲρ γῆς· τὸ δὲ ἐκεῖθεν ταμιευσώμεθα͵ ἵνα ταύτην σχῶμεν τῆς φιλοπονίας τὴν ἐπικαρπίαν͵ ὅλην τῆς ἁγίας Τριάδος τὴν ἔλλαμψιν͵ ἥτις ἐστὶ͵ καὶ οἵα͵ καὶ ὅση͵ εἰ θέμις τοῦτο εἰπεῖν͵ ἐν αὐτῷ Χριστῷ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν͵ ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

περί μακροθυμίας


Ὅταν ὁ ἀδελφός μας σφάλλει, ἐμεῖς πρέπει νὰ βαστάξουμε τὸν πειρασμό του. Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη μᾶς ἐμπνέει νὰ κάνουμε θυσίες χάριν τοῦ πλησίον. Ὅπως ὁ Χριστός, ὅταν τὸν σταύρωναν, παρακαλοῦσε τὸν οὐράνιο Πατέρα Του νὰ συγχωρήσει τοὺς σταυρωτές Του, διότι δὲν ἤξεραν τί κάνουν. Χωρὶς θυσία, μὲ τὴν κατάκρισή μας, σπρώχνουμε τὸν ἀδελφό μας ποὺ ἁμάρτησε, νὰ πέσει πιὸ χαμηλά, ἐνῶ μὲ τὴ σιωπηλὴ θυσία τῆς ἀγάπης μας καὶ τὴ μυστικὴ προσευχή μας γιὰ ἐκεῖνον, ξυπνᾶμε τὴ συνείδησή του, ποὺ σηκώνεται καὶ τὸν κατηγορεῖ κι ἔτσι μετανοεῖ καὶ διορθώνεται.

Άγιος Πορφύριος

http://www.porphyrios.net/

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Λόγος στην Παραβολή του Ασώτου



Ακούσατε την θείαν Παραβολήν και εμάθατε το περιεχόμενόν της και την σημασία της εννοήσατε. Εμάθατε ότι έχομεν Κύριον φιλάνθρωπον και ανεξίκακον. Προς Αυτόν λοιπόν να καταφύγωμεν με καθαρή καρδιά. Ελάτε να φωνάξωμεν όλοι προς Αυτόν. Δέσποτα, Κύριε, φιλάνθρωπε, μονογενή Υιέ του Θεού, αμαρτήσαμεν στον ουρανόν και ενώπιόν Σου και δεν είμαστε άξιοι να γενώμεθα υιοί Σου, αλλά έχομεν το θάρρος στους οικτιρμούς Σου. Έχομεν ενέχυρο της φιλανθρωπίας Σου τον Τίμιον Σταυρόν, που υπέμεινες για μας. Έχομεν εγγυητές της ευσπλαγχνίας Σου την άλλοτε πόρνην και τον άλλοτε ληστήν. Εξ αφορμής αυτών, όλοι εμείς οι αμαρτωλοί, καταφεύγομεν στην φιλανθρωπία Σου. Όπως εκείνους μετέβαλες σε σεβασμίους και μακαρίους, Κύριε, και εμάς, που Σου προσπίπτομεν, ελέη­σον. Και όπως ανέστησες νεκρούς με την Σταύρωσή σου και εμάς, που νεκρωθήκαμεν από αμαρτίες, από την πολλήν Σου φιλανθρωπίαν ανάστησε, για να απολαύσουμε την Α­νάστασή Σου μαζί με τους λυτρωθέντες. Και να επιμείνωμεν στην δέηση αυτή, για να μας ειπεί ο Δεσπότης Χρι­στός. "Κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν".


“Λόγος στην Παραβολή του Ασώτου”
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
ΕΚΔΟΣΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

πηγή: http://www.impantokratoros.gr

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Αιτεῖτε καί δοθήσεται ὑμῖν

Ἐπειδή πολλά τυγχάνει τά πρός γνῶσιν Θεοῦ καί ἀρετήν ζητούμενα τοῖς πιστεύουσιν, ἀπαλλαγή παθῶν, ὑπομονήν πειρασμῶν, ἀρετῶν λόγοι, τρόποι ἐνεργειῶν, ἐξήλωσις τῆς πρός σάρκα τῆς ψυχῆς διαθέσεως, ἀποξένωσις τῆς πρός τά αἰσθητά τῆς αἰσθήσεως σχέσεως, τοῦ νοῦ παντελής ἀπό πάντων τῶν γεγονότων ἀναχώρησις. Καί ἁπλῶς μυρία ἄλλα εἰσί,τά πρός ἀποχήν μέν κακίας καί ἀγνωσίας, κατόρθωσιν δέ γνώσεως καί ἀρετῆς· εἰκότως ὁ Κύριος ἔφησεν, Πάντα ὅσα ἄν αἰτῆσθε πιστεύοντες, λήψεσθε· πάντα ἁπλῶς, τά πρός ἐπίγνωσιν Θεοῦ καί ἀρετήν συντείνοντα μόνα καί ζητεῖν καί αἰτεῖν μετ᾿ ἐπιστήμης καί πίστεως δεῖν εἰπών τούς εὐσεβεῖς. Ταῦτα γάρ πάντα συμφέρει, καί πάντως δίδωσιν αὐτά τοῖς αἰτοῦσιν ὁ Κύριος.

Αγ. Μαξίμου τοῦ Ὀμολογητοῦ

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

περί ταπεινώσεως


Ἡ ἀληθινὴ ταπείνωση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ Σοῦ ἔχει δώσει πολλὰ χαρίσματα ὁ Θεός. Σὲ προίκισε μὲ δῶρα σπάνια. Τὸ νιώθεις; Νὰ τὸν εὐχαριστεῖς συνεχῶς καὶ νὰ ταπεινώνεσαι στὴν Ἀγάπη Του. Παρακάλει τὸ Θεό, νὰ σοῦ στείλει τὴν ἁγία ταπείνωση. Ὄχι αὐτὴ ποὺ λέει, εἶμαι τελευταῖος, εἶμαι τιποτένιος. Αὐτὴ εἶναι σατανικὴ ταπείνωση. Ἡ ἁγία ταπείνωση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ἀκοῦς; Δῶρο, χάρισμα. Ὄχι ἀπὸ δικές μας προσπάθειες. Ἐσὺ προετοίμαζε τὸν ἑαυτό σου, καὶ ζήτα ἀπὸ τὸ Θεὸ αὐτὸ τὸ ἅγιο δῶρο. Μὴ λές, ἔχω αὐτὸ τὸ ἐλάττωμα, τὸ προσφέρω στὸ Θεό. Τίποτα. Ἐσύ, ἀγωνίσου, ἐξουθένωνε τὸν ἑαυτό σου, καὶ τὰ ἄλλα εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ἀγωνίζου νὰ εἰσέλθομε ἀπὸ δῶ, εἰς τὴν Ἄκτιστον Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ.

Άγιος Πορφύριος

http://www.porphyrios.net/

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Γέροντος Πορφυρίου



Ἅμα ἀγαπήσεις μ’ ὅλη τὴ δύναμης τῆς καρδιᾶς σου τὸ Χριστό μας, ὅλα θὰ εἶναι εὔκολα. Καὶ ἡ ὑπακοὴ καὶ ἡ ταπείνωση. Τότε ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς θὰ τοὺς ἀγαπᾶς ἀβίαστα καὶ αὐθόρμητα, μὲ τὴν ἴδια τοῦ Χριστοῦ ἀγάπη. Διότι δὲν θὰ εἶσαι ἐσὺ ποὺ ἀγαπᾶς, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ποὺ κατέχει τὴν καρδιά σου.

Άγιος Πορφύριος

http://www.porphyrios.net/