"Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης της ισχύος σου".
Πρώτον. Αγαπούμε τον Θεό, διότι είμαστε δημιουργήματά Του. Αγαπούμε τον Θεό, γιατί πρώτος Εκείνος μας αγάπησε και μας εξαγόρασε με το Τίμιο Αίμα Του.
"Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου τω τιμίω σου αίματι τω σταυρώ προσηλωθείς και τη λόγχη κεντηθείς" ψάλλει γεμάτος θαυμασμό ο ιερός υμνογράφος. Γι αυτό και ο Απόστολος Παύλος είναι αποκαλυπτικός: "ουκ εστέ εαυτών ... ηγοράσθητε γαρ τιμής".
Δεύτερον. Αγαπώ τον Θεό σημαίνει: Τον τοποθετώ, Τον προτιμώ πάνω από κάθε τι άλλο του κόσμου τούτου.
Ο λόγος Του "ο φιλών πατέρα η μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος ..." δεν ισχύει μόνο για τους Μοναχούς, αλλά για κάθε Κληρικό ιδιαιτέρως, και συγχρόνως για κάθε Χριστιανό. Δεν υπάρχει άλλο Ευαγγέλιο για τους Μοναχούς και άλλο Ευαγγέλιο για τους Κληρικούς, αλλά ένα και το αυτό.
Τρίτον. Αγαπώ τον Θεό σημαίνει ότι αγαπώ τον πλησίον μου ως εαυτόν.
Αγαπώ τον Θεό σημαίνει αγαπώ την δικαιοσύνη Του, την ταπείνωση και την πραότητα.
Αγαπώ την σωφροσύνη και την αγνότητα.
Αγαπώ την εκούσια πτωχεία, την προσφορά και την διακονία.
Αγαπώ την αυταπάρνηση και την θυσία.
Αγαπώ την ανεξικακία και την συγχωρητικότητα.
Αυτές οι αρετές δεν είναι απλώς ιδεολογήματα, αλλά ενυπόστατες. Και η υπόσταση είναι το πρόσωπο του Χριστού.
Αν έχω τον Χριστό μέσα μου, συμπεριφέρομαι όπως και ο Χριστός. Δεν κάνω και δεν λέγω ότι δεν έκαμε και δεν έλεγε ο Χριστός.
