Παραμυθία

Ω! Γλυκύτατη Μάνα του κόσμου
Ω! Παντάνασσα των Ουρανών
πλημμυρίζει το Άχραντο το Φως Σου
και φωτίζει εντός των ψυχών
των ανθρώπων που είν' στην Oδό Σου
και γι' Αλήθεια οι καρδιές τους διψούν.
Διώξε τα σύννεφα εντός μας κάθε αυγή
να μη βραχεί η καρδιά μας και αιμορραγεί
πάρε τ' αγκάθια που πληγώνουν την ψυχή
να ξεπροβάλει η αγάπη δυνατή
Παραμυθία της καρδιάς μας Παναγιά
πόσα εγκώμια Σου πρέπουνε γλυκά;
Πρεσβυτέρα Εσύ του Θεού μας
τί να δώσουμε για ευχαριστώ
απ' τη βρύση εντός της καρδιάς μας
το τρεχούμενο πάρε νερό
καν' το αμόλυντο σαν τον Χριστό μας
να πλυθούν οι πληγές να σβηστούν.

**πηγή

Πανύμνητε Δέσποινα Μαριάμ,
παράσχου μοι χάριν, όπως στέψω χρεωστικώς,
ασμάτων τοις άνθεσιν εικόνα,
της σης μορφής, Παραμυθία μου.