Ικεσία κ΄

Φως ενεδύθην
και -φευ- σκότος ελήλυθεν...
εν ερημίαις επλανήθν
ως το απολωλός
αλλά και πάλιν
προς Σε κραυγάζω φιλάνθρωπε,
ο φωτισμός και ο Σωτήρ ημών
φώτισόν με εν τω φωτί του προσώπου σου
και ανάστησόν με
μόνε πολυέλεε