Μόνος γάρ ἐστιν ἐλεύθερος͵ καὶ μόνος ἄρχων͵ καὶ τῶν βασιλέων βασιλικώτερος͵ ὁ τῶν παθῶν ἀπηλλαγμένος. Ταῦτ΄ οὖν εἰδότες͵ διώξω μεν τὴν ἀληθῆ ἐλευθερίαν͵ καὶ τῆς πονηρᾶς δουλείας ἀπαλλάξωμεν ἑαυτούς· καὶ μήτε ἀρχῆς ὄγκον͵ μήτε πλούτου τυραννίδα͵ μήτε ἄλλο τι τοιοῦτον μακαριστὸν νομίζωμεν͵ ἀλλὰ ἀρετὴν μόνην. Οὕτω γὰρ καὶ τῆς ἐν ταῦθα ἀπολαυσόμεθα ἀδείας͵ καὶ τῶν μελλόντων ἐπιτευ ξόμεθα ἀγαθῶν͵ χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ͵ ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος͵ σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι͵ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
