Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός,καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου
«Καρδίαν καθαράν...»! Θεέ μου, μὲ τί μυαλὸ νὰ σχεφθῶ, μὲ τί γλώσσα νὰ μιλήσω, τί χείλη νὰ κινήσω σὲ προσευχή, ἀφοῦ ὁ πονηρὸς θησαυρὸς τῆς καρδιᾶς μου ἔχει βάλει τὴ σφραγίδα του σὲ κάθε ἐκδήλωση τῆς ζωῆς μου; Ἅγιος Σὺ καὶ «ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος», ζητᾶς τὴν ἁγιότητα καὶ τὴν καθαρότητα ἀπό τούς ἀνθρώπους. Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ εὐαρεστεῖσαι καὶ νὰ προσέχεις τὸν «ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις» ὑπεύθυνο ἄνθρωπο; Ἀλλά, Κύριε, τὸ γνωρίζω καὶ γι’ αὐτὸ παίρνω θάρρος. Ὅπως εἶσαι πανάγιος, εἶσαι καὶ πανάγαθος καὶ φιλάνθρωπος καὶ προσδέχεσαι τὴ μετάνοια καὶ τοῦ πιὸ ἁμαρτωλοῦ. Γi’ αὐτό, Κύριέ μου, ἀναλογιζόμενος καὶ ἐγώ τὸ μέγεθος τῆς ἁμαρτωλότητάς μου καὶ αἰσθανόμενος τὸν πονηρὸ θησαυρὸ τῆς καρδιᾶς μου νὰ μὲ σπρώχνει στὴν ἁμαρτία, κράζω στὴ Μεγαλοσύνη Σου καὶ ἐκζητῶ τὸ ἔλεός Σου. «Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοὶς ἐγκάτοις μου». Μόνο ἡ χάρη Σου θὰ ἀνακαινίσει τὴν καρδιά μου καί θά ἐνισχύσει τὴ θέλησή μου. Ἁγίασε, Κύριε, τὸ ἐσωτερικό μου καὶ ἔλα νὰ κατοικήσεις Σὺ μέσα μου, ἐμπνέοντας σκέψεις ἅγιες καὶ αἰσθήματα ἱερά. Παρακίνησε, Κύριε, τὴ θέλησή μου στὴν ὑπηρεσία τοῦ ἁγίου θελήματος Σου. Ἀμήν.
Ἀρχ. Χριστοφ.Παπουτσοπούλου «Λόγοι Παρακλήσεως»
