Ίδε των κακών το πλήθος, άκουσον του στεναγμού μου, Ίδε την κατήφειάν μου έπιδε του οδυρμού μου.
Ίδε την ταπείνωσίν μου, ίδε μου την αθυμίαν
Ίδε την αιχμαλωσίαν ίδε μου την ατονίαν
Πρόφθασον βοήθησόν μοι προτού με απολεσθήναι προτού με υπό της λύπης της πικράς καταβρωθήναι.
Ου γαρ έχω ο παντλήμων πλην Σου άλλην προστασίαν,
Ουδέ και καταφυγήν μου, ουδέ και παραμυθίαν.
Ίδε την ταπείνωσίν μου, ίδε μου την αθυμίαν
Ίδε την αιχμαλωσίαν ίδε μου την ατονίαν
Πρόφθασον βοήθησόν μοι προτού με απολεσθήναι προτού με υπό της λύπης της πικράς καταβρωθήναι.
Ου γαρ έχω ο παντλήμων πλην Σου άλλην προστασίαν,
Ουδέ και καταφυγήν μου, ουδέ και παραμυθίαν.
