Δεῦτε ἀδελφοί εὐλογημένοι,
οἱ κυκλῳ ἰστάμενοι τοῦ Καλοῦ ἡμῶν ποιμένος,
δεῦτε καί προσάξωμεν αὐτῷ δῶρα εὐπρόσδεκτα:
ὁ μέν τό ἰλαρόν του προσώπου, ὁ δέ τό ἀγόγγυστον,
ἄλλος τήν προθυμίαν καί ἕτερος τήν σιωπήν.
Πάντες δέ τήν βίαν καί τόν πόθον,
τό δαπανᾶσθαι ὑπερ ἀλλήλων,
τό μή ἐνδιαθρίπτεσθαι τήν ὑποταγήν,
τοιαύταις γάρ προσφοραῖς εὐαρεστεῖται ὁ πατήρ.
Καί νῦν πάτερ τίμιε, ὑπέρ ἡμῶν μή ἀποκάμης τόν Θεόν έξιλεουμενος,
τέκνα γαρ μωμητά καί ἀπειθῆ ἐσμέν.
Ἀλλά διά τήν σήν φιλοτεκνίαν συνανέλκυσον ἡμᾶς εἰς τήν Βασιλείαν τῶν Ούρανῶν.
