Η κοινή προσευχή των δημοτελών συνάξεων της Εκκλησίας συντρίβει τον πειρασμό του ατομοκεντρισμού και ανάγει στην ελευθερία και την αφοβία της ενοποιού ευχαριστιακής κοινωνίας.Η νυχθήμερος λατρεία ως δημόσια συγκροτημένη προσευχή της Εκκλησίας εκτείνεται τοπικά στην οικουμένη και χρονικά στους αιώνες ζωής του Χριστιανισμού.Στο πλαίσιο της γνήσιας λειτουργικής παραδόσεως την συνέχει κοινώς αποδεκτή τελεστική τάξη, η οποία ναι μεν δεν την αντιθέτει,την διαφοροποιεί όμως από την ιδιωτικώς και ελευθέρως, ως προς κανόνες και ρυθμίσεις, ασκούμενη νοερά, αδειάλλειπτη προσευχή των νηπτικών αγωνισμάτων,της οποίας οι προϋποθέσεις είναι άλλου μεγέθους και άλλης ποιότητος.Όμως κοινή ακολουθία και αδειάλλειπτη νηπτική εργασία σε καμία περίπτωση δεν αλληλοαναιρούνται,αλλά μάλλον αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοκαθαίρωνται,τρέφουσες η μία την άλλη.
π.Ν.Σκρέττα
