Μοναχός είναι εκείνος όστις φυλάττει παρθένον και αμόλυντον το σώμα και το στόμα του,και έχει την ψυχήν του περίλυπον και ενθυμείται ακαταπαύστως τον θάνατον
Μοναχός είναι εκείνος όστις είναι τη αληθεία ταπεινός και επιθυμεί να τον καταφρονώσιν άπαντες και πιστεύει ότι ο Θεός είναι δυνατός να σηκώση εκ μέσου αυτών παν ανθρώπινον σκάνδαλον.
Μοναχός είναι εκείνος όστις το εδικόν του θέλημα ενέκρωσεν και τω Κυρίω Διδασκάλω και πνευματικώ αυτού πατρί την εαυτού επιμέλλειαν και προστασίαν εκδέδωκεν, ο τοιούτος εκ δεξιών του Εσταυρωμένου σταθήσεται.
Μοναχός είναι εκείνος όστις πενθεί και κλαίει τας αμαρτίας του και δεν φροντίζει να σκέπτεται ξένας αμαρτίας,ούτε κατακρίνει τινά,ούτε οργίζεται,αλλ'υπομένει μετ'ευχαριστήσεως πάσαν ζημίαν και περιφρόνησιν δια να έχει παρρησίαν εις τον Θεόν τον ουράνιον Κριτή και Πατέρα πάντων.
Μοναχός υπήκοος και ταπεινός είναι απηλλαγμένος θυμού,οργής,ανυπομονησίας και κατακρίσεως.
Ο απλούς μοναχός και άκακος γίνεται εκουσίως ως το ανόητον ζώον,το οποίον έκανε και εσυνήθισε να υποτάσσεται άνευ εξετάσεως και εναντιότητος εις εκείνον όπου το άγει διά να το κυβερνά ως βούλεται.
Οι μοναχοί οφείλουσι να υπομένουσι αταράχως και με πολλήν ευχαρίστησιν πάσας τας επερχόμενας εις αυτούς θλίψεις,διότι προσεκλήθησαν παρά Θεού,ίνα γίνωσι κοινωνοί των παθημάτων και της δόξης Αυτού.
Δεν αρμόζει εις μοναχούς,των οποίων το καθήκον είναι να πενθούσι διά τας αμαρτίας των,δε τους ανήκει λέγω,να σπουδάζουσι και να βαθυλογώσι δι'υψηλά και θεολογικά νοήματα και ζητήματα,τα οποία αφανίζουσι τα δάκρυα και την ευλάβειαν,αλλά πρέπει να γίνονται όμοιοι με εκείνους τους καταφρονημένους όπου κάθηνται επάνω εις την κοπριάν και φορούσι παλαιόρασα και κλαίουσι τας αμαρτίας των.Μη ζητεί, αδερφέ, να μανθάνεις μεγάλα κι ακατανόητα,διότι αυτά δε χρειάζονται δια την σωτηρίαν σου.Δια τούτο φεύγε από αυτά δια να ακολουθήση εις σε η ωραιοπρόσωπος ταπείνωσις και να σε συναριθμήση εις την αιώνιον των αυλών Αγγέλων ομήγυριν.
Τα γνωρίσματα των αληθινών μοναχών επι των οποίων ως επί κανόνα πρέπει να ρυθμίζωσιν εαυτούς οι θέλοντες ευαρεστήσαι τω Κυρίω είναι ταύτα.Η υποταγή,η ακτημοσύνη και η παρθενία.Εκτός της οδού ταύτης αδύνατον προκόψαι.Ο δέ άνευ τούτων πορευόμενος εις μάτην μοχθεί.
Δόξα τω Αγίω Θεώ.
Μοναχός είναι εκείνος όστις είναι τη αληθεία ταπεινός και επιθυμεί να τον καταφρονώσιν άπαντες και πιστεύει ότι ο Θεός είναι δυνατός να σηκώση εκ μέσου αυτών παν ανθρώπινον σκάνδαλον.
Μοναχός είναι εκείνος όστις το εδικόν του θέλημα ενέκρωσεν και τω Κυρίω Διδασκάλω και πνευματικώ αυτού πατρί την εαυτού επιμέλλειαν και προστασίαν εκδέδωκεν, ο τοιούτος εκ δεξιών του Εσταυρωμένου σταθήσεται.
Μοναχός είναι εκείνος όστις πενθεί και κλαίει τας αμαρτίας του και δεν φροντίζει να σκέπτεται ξένας αμαρτίας,ούτε κατακρίνει τινά,ούτε οργίζεται,αλλ'υπομένει μετ'ευχαριστήσεως πάσαν ζημίαν και περιφρόνησιν δια να έχει παρρησίαν εις τον Θεόν τον ουράνιον Κριτή και Πατέρα πάντων.
Μοναχός υπήκοος και ταπεινός είναι απηλλαγμένος θυμού,οργής,ανυπομονησίας και κατακρίσεως.
Ο απλούς μοναχός και άκακος γίνεται εκουσίως ως το ανόητον ζώον,το οποίον έκανε και εσυνήθισε να υποτάσσεται άνευ εξετάσεως και εναντιότητος εις εκείνον όπου το άγει διά να το κυβερνά ως βούλεται.
Οι μοναχοί οφείλουσι να υπομένουσι αταράχως και με πολλήν ευχαρίστησιν πάσας τας επερχόμενας εις αυτούς θλίψεις,διότι προσεκλήθησαν παρά Θεού,ίνα γίνωσι κοινωνοί των παθημάτων και της δόξης Αυτού.
Δεν αρμόζει εις μοναχούς,των οποίων το καθήκον είναι να πενθούσι διά τας αμαρτίας των,δε τους ανήκει λέγω,να σπουδάζουσι και να βαθυλογώσι δι'υψηλά και θεολογικά νοήματα και ζητήματα,τα οποία αφανίζουσι τα δάκρυα και την ευλάβειαν,αλλά πρέπει να γίνονται όμοιοι με εκείνους τους καταφρονημένους όπου κάθηνται επάνω εις την κοπριάν και φορούσι παλαιόρασα και κλαίουσι τας αμαρτίας των.Μη ζητεί, αδερφέ, να μανθάνεις μεγάλα κι ακατανόητα,διότι αυτά δε χρειάζονται δια την σωτηρίαν σου.Δια τούτο φεύγε από αυτά δια να ακολουθήση εις σε η ωραιοπρόσωπος ταπείνωσις και να σε συναριθμήση εις την αιώνιον των αυλών Αγγέλων ομήγυριν.
Τα γνωρίσματα των αληθινών μοναχών επι των οποίων ως επί κανόνα πρέπει να ρυθμίζωσιν εαυτούς οι θέλοντες ευαρεστήσαι τω Κυρίω είναι ταύτα.Η υποταγή,η ακτημοσύνη και η παρθενία.Εκτός της οδού ταύτης αδύνατον προκόψαι.Ο δέ άνευ τούτων πορευόμενος εις μάτην μοχθεί.
Δόξα τω Αγίω Θεώ.
